Jak rozpoczyna się świerzb ?
Świerzb to choroba zakaźna, za której występowanie odpowiedzialny jest pasożyt należący do rodziny roztoczy, czyli świerzbowiec ludzki. Problem świerzbu pojawia się najczęściej w miejscach o dużym zagęszczeniu ludzkim, takich jak domy opieki, jednostki wojskowe czy domy dziecka i wynika zazwyczaj z braku właściwej higieny. Jak jednak rozpoznać świerzb i jak dokładnie przebiega ta choroba ?
Świerzb rozpoczyna się zazwyczaj około 2-3 tygodni po zarażeniu. Głównym objawem jest bardzo uporczywe swędzenie, mające miejsce głównie w nocy. Miejscami szczególnie narażonymi na świąd są palce rąk, nadgarstki, okolice pępka, uda oraz miejsca intymne. Świerzb u dzieci i niemowląt charakteryzuje się jeszcze występowaniem na podeszwach stóp. Swędzenie jest zazwyczaj tak silne, że utrudnia zasypianie i normalne funkcjonowanie, a w wyniku długotrwałego drapania mogą nawet powstawać blizny.
Odpowiedzialny za te przykre dolegliwości jest świerzbowiec ludzki. Pasożyt ten charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami (około 0,5 mm długości), a mimo to potrafi bardzo uprzykrzyć życie zarażonej osobie. Żeruje głównie w nocy, drążąc mikroskopijne tunele w naskórku gospodarza. Samica świerzbowca składa codziennie około 3 jaj, co powoduje, że w krótkim czasie nasze ciało może stać się domem wielu niechcianych lokatorów. Wielu zarażonych źle interpretuje ślady jako wysypkę alergiczną, nie zdając sobie sprawy, jak wygląda świerzb i jak bardzo może on przypominać wyprysk uczuleniowy z krostkami, pęcherzykami i plamkami.
Świerzb łatwo jest pomylić z pokrzywką występującą po kontakcie ze związkami chemicznymi, na które jesteśmy wrażliwi. Zdarza się, że dermatolog nie poznawszy się na chorobie, przez długi czas leczy zarażonego lekami przeciwhistaminowymi używanymi do łagodzenia objawów alergii. Również egzema, występującą przy atopowym zapaleniu skóry często mylona jest z tą chorobą. Należy jednak pamiętać, że w obu tych przypadkach na skórze osoby chorej nie będą występowały tak zwane przeczosy. Są to podłużne linie powstałe w skutek drążenia nor przez pasożyta.
Zakażenie
Do zakażenia tą chorobą dochodzi zazwyczaj poprzez kontakt z innym zarażonym, przy czym rzadko zdarza się, by jednorazowe podanie ręki mogło nas narazić na zakażenie. Aby mogło nastąpić przeniesienie pasożyta na nowego nosiciela, potrzebny jest dłuższy kontakt z zarażonym lub jego rzeczami osobistymi, takimi jak pościel czy naczynia. Świerzb to również choroba mająca dużo wspólnego z nieodpowiednią higieną, ponieważ niemożliwe jest pozbycie się jej bez przestrzegania surowego reżimu higienicznego. Z tego właśnie powodu świerzb dziecięcy jest bardzo częstym zjawiskiem. Szczególnie małe dzieci nie potrafią jeszcze dokładnie dbać o higienę ciała oraz angażują się w zabawy polegające na ciągłym kontakcie fizycznym z innymi, co może sprzyjać zakażeniu. Należy również pamiętać, że w przypadku wystąpienia tej choroby u jednego domownika, leczeniu muszą zostać poddani wszyscy mieszkańcy budynku, ponieważ mogą być jeszcze bezobjawowymi nosicielami pasożyta.